Van Dimitra, beleidsmedewerkster bij Stichting Bouwstenen voor Dierenwelzijn (links)
Over tussen Wal en Schip vallen
en mooie nieuwe kansen krijgen…
Jarenlang probeer ik al leuke, mooie, ontroerende en opvallende stukjes te schrijven over de fondsen die wij steunen en waar ik op bezoek kom. Dat varieert van Stichting Hanna in Bourtange tot aan Stichting Hope in Heerlen en alles en iedereen daar tussenin.
Nu vroeg mijn collega een klein stukje te schrijven over mezelf in combinatie met George, een D-pony die ik berijd. Van kinds af aan heb ik paardgereden en paarden gehad maar om allerlei redenen ben ik een paar jaar geleden gestopt. En ineens was daar George, knappe George, lijkend op een quarter horse, van verderop in de straat. Toen ik hem zag, wilde ik direct weer opstappen. Echter, hij was amper ingereden. Waarom niet vroeg ik aan Frank, de eigenaar. Omdat ik hem pas sinds een jaar van iemand heb gekocht en ik weet zei Frank dat hij uit een inbeslagname komt. Jeetje, dat gebeurt niet zomaar. Frank wist dat in zijn duplicaat paspoort de naam van de dierenarts stond die George had gered. Deze dierenarts, Jasper Vink van dierenartsenpraktijk DAC Zuidoost, heb ik gebeld om iets te weten te komen over George en zijn verleden.
En dit was het vreselijke verhaal
Jasper Vink werd gebeld dat er een paard zo goed als dood in een wei lag. Dood was hij net niet maar hij kon niet meer opstaan, zo erg verzwakt was hij. Het was of euthanaseren of een ultieme poging om hem met een infuus nog op de been te krijgen. Gekozen is voor het laatste en hij kwam op de been. Na een inbeslagname procedure mocht hij mee naar de dierenarts thuis die hem liefdevol maandenlang heeft verzorgd zodat hij op krachten kon komen. George bleek ook nog hengst en moest dus zeker nog gecastreerd worden. Zijn leeftijd werd geschat op ongeveer 8 jaar Hoe lang heeft hij geleefd in die erbarmelijke omstandigheden? Vreselijk. Hij was niet ingereden en kon moeilijk met andere paarden in een wei vanwege zijn late castratie. Na wikken en wegen is besloten een mooi nieuw thuis te zoeken voor George. En toen kwamen mijn buurman Frank en zijn inmiddels overleden vrouw Frances (grote dierenvriend) in beeld en daarna kwam ik later pas op de proppen.
George staat inmiddels in tweespan en ik rijd hem onder de man en het gaat zo goed met hem. Laten we hopen dat we samen nog heel veel plezier gaan beleven. Dit was zomaar een verhaaltje over tussen wal en schip vallen, dat het doek bijna valt en dat er in het leven van mens en dier ineens weer mooie nieuwe kansen zijn …..
Dat geldt ook voor Doestal De Verademing – onderdeel van Paard Klep & Co in Den Haag. Tussen wal en schip gevallen in deze moeilijke coronatijd. Moeite met het aanvragen van subsidies omdat zij soms net buiten de doelstellingen van de fondsen vallen maar wel de gevolgen ondervinden van de coronamaatregelen. Ik kreeg een spoedaanvraag voor voer voor de paardjes voor de komende maanden zodat in ieder geval de paardjes gevoerd konden blijven worden. Ben direct naar Den Haag gereden om te kijken of Stichting Bouwstenen voor Dierenwelzijn voor nu het verschil kon maken tussen: tussen wal en schip vallen of op de been blijven en de kans krijgen om deze coronatijd te overleven en daarna de draad weer op te pakken en nieuwe kansen te krijgen …… Uiteraard heeft het bestuur van Bouwstenen voor het laatste gekozen. De paardjes kunnen blijven eten. Lees hier meer over deze mooie stichting in Den Haag:
Zo werd hij aangetroffen.
En zo was hij al na een maand of twee.
George rechts in tweespan.
Doestal De Verademing.
