Hugo van Poelgeest prijs 2022 “for Animal Free Innovations in Biomedical Research”
Aan Niels Harlaar werd de Hugo van Poelgeest prijs 2022 toegekend voor “his innovative model on cardiac atrial fibrillation”;
Victoria de Leeuw werd de Hugo van Poelgeest prijs 2022 toegekend “for the development of two in-vitro tests for the determination of developing neurotoxity;
Valentina Palacio-Castañeda ontving de Publieksprijs “for the development and application of organ-on-chip technologies mainly on tumor-on-chips systems.
Voor de Hugo van Poelgeest prijs 2019/2020 waren er drie genomineerden.
Carlo Paggi for his human cartilagejoint-on-chip, composed out of human chondrocytes mimicking the internal shear and compression strains in a omving joint;
Berend J. van Meer for his breakthrough to measure in one set-up, electric human heart cell activity, calcium streams and contraction dynamics. Which is applied in human heart organoids, and can be used to discover more accurately side effects of drugs om the heart.
Anke M. Tukker for her human induced pluripotent stem cell derived 2.5D neural co-cultures (organoids) to screen drugs that induce epileptic seizures.
Berend Vermeer ontving de Hugo van Poelgeest prijs en Anke Tukker de Publieksprijs van Stichting Proefdiervrij.
2014 Drs. Stefan Braam, Dr. Robert Passier en dr. Christine Mummery “Voorspelling van stoffen met hartritme verstoringen met behulp van humane embryonale stamcellen die hartcellen zijn geworden” (LUMC Leiden)”
In 2010 ontving Dr. Menk Prinsen “De vervanging van de Draize konijnen proef voor de oog irritatie, door de Isolated Chicken Eye (ICE) test op het hoornvlies van een oog afkomstig uit slachtafval van kippen. ( TNO Zeist)” In 2010 heeft de OESO dit alternatief geaccepteerd als verantwoorde voorspelling voor bijtende stoffen, waardoor geen dierproeven meer hoeven te worden gedaan om de “onveiligheid” van o.a. schoonmaakmiddelen te testen.
In 2006 ontvingen John Mulders en Marga Peters van Organon de vierjaarlijkse Hugo van Poelgeestprijs voor alternatieven. Beiden krijgen de prijs voor hun gezamenlijke inzet om belastende dierstudies die in 1995 nog het merendeel van dierproeven bij Organon uitmaakten nagenoeg geheel terug te dringen. Bijzonder is dat deze inspanningen met niet aflatende motivatie zijn uitgevoerd binnen een commercieel bedrijf dat aan internationale regelgeving voor produktveiligheid moet voldoen.
In 2002 kreeg Sarah Bull (Utrecht) de prijs voor haar inzet om belastende toxiciteitstudies bij dieren te vervangen door een reeks van testen in celcultures. Hierbij worden de modernste inzichten in de moleculaire biologie ingezet om voorspellingen te doen ten aanzien van medicijngebruik bij mensen. Nieuw is dat Bull genetisch gemodificeerde cellen gebruikt die dichter bij de menselijke werking van de lever komen dan tot nog toe was bereikt in conventionele kweek van levercellen. Zij ontving de prijs uit handen van Bob van den Bos, Europarlementariër, ‘dierbeschermer van het jaar’ (1995) en voorzitter van het Platform voor Alternatieven.
In 1998 heeft de toenmalige staatsecretaris mevr. E. Terpstra de prijs uitgereikt. Het betrof mevr. dr. Geny Groothuis (Groningen), een jonge en dynamische vrouw die een hoge kwaliteit aan toxicologisch onderzoek weet te bereiken dankzij haar doorbraken in de ontwikkeling van in vitro technieken met dunne weefselcoupes van diverse menselijke organen. Zij was naar de mening van de wetenschappelijke jury een lichtend voorbeeld van het streven naar verminderd diergebruik.
In 1994 ontving dr. Maria Ponec (Leiden) de prijs. Zij ontwikkelde een techniek waardoor het mogelijk wordt menselijke huidcellen als een volwaardige huid te kunnen laten uitgroeien in een petrischaaltje. Haar inzet en succes om de basale processen van de huid te bestuderen in een spontaan groeiende huid onder gecontroleerde laboratoriumcondities, kan de oplossing worden om de huidirritatie-testen op dieren terug te dringen en uiteindelijk te vervangen. Dankzij deze prijs heeft het onderzoek van mw. Ponec extra ondersteuning gekregen van de medische faculteit Leiden en is zij internationaal doorgebroken.
In 1990 ging de prijs naar de Hersenbank te Amsterdam (prof.dr. Dick Swaab) die door zijn inzet een voorbeeld geeft hoe menselijk weefsel een alternatief voor fundamenteel onderzoek aan degeneratieve ziekten van de hersens kan zijn.
1987: Dr van Ree van het Rudolph Magnus Instituut te Utrecht voor de in zijn dissertatie uitgewerkte studie inzake het zelf injectiegedrag van ratten.
1983 Dr Mareel van het Academisch Ziekenhuis te Gent voor diens vergelijkend onderzoek naar het gedrag van neoplastische (dat zijn kankercellen) en niet neoplastische cellen, na transplantatie in het jonge kippenei.
1979 De heren Schuurs en van Wijngaarden van N.V. Organon voor een verbeterde immunologische bepaling van de gonadotrofe hormonen in urine, van belang voor de vroege diagnostiek van zwangerschap en van storingen in de vruchtbaarheid.
1975 Het Instituut van Tropische en Protozoaire ziekten van de Faculteit der Diergeneeskunde van de Rijksuniversiteit te Utrecht, waar een methode was ontwikkeld ter bewaring van parasitaire protozoën, van betekenis voor onder andere de bereiding van vaccins tegen protozoaire ziekten, zoals tegen malaria;
1971 Ir. A.L. van Wezele en Drs B.C. Kruit voor een nieuwe procedure bij de bereiding van polio vaccins
1967 Dr Kwa ontving als eerste de Hugo van Poelgeestprijs in het jaar 1967 voor zijn bijdrage aan de ontwikkeling van een nieuwe methode voor de kwantitatieve bepaling van Prolactine.
Nadat dus vele jaren met succes de prijs was uitgereikt bleek het steeds moeilijker om tot goede kandiaten te komen, omdat de onderzoeken steeds langer gingen duren en meer instellingen voor deze onderzoeken een prijs gingen uitreiken.
Naar aanleiding van onderzoek uitgevoerd in 2017/2018 is er gekozen voor een nieuwe aanpak voor de Hugo van Poelgeest prijs 2020. In de gevoerde interviews werd geconstateerd dat het moeilijk is om talentvolle PhD-studenten te ondersteunen in hun verdere carrière door de sterke (internationale) competitie voor postdoc.posities. Uit het onderzoek bleek dat het vermelden in het cv van een ontvangen prijs voor innovatieve technologieën, bijdraagt aan de kans om zo’n positie toegekend te krijgen.
Om de nieuwe vorm te geven en te promoten hebben de stichting Bouwstenen en de stichting Proefdiervrij de handen ineen geslagen.
Deze vernieuwde Hugo van Poelgeest prijs legt de nadruk op methodiekontwikkeling om doorbraken op het gebied van dierproefvrije innovaties mogelijk te maken.De prijs uit een geldbedrag van € 3.000. Daarnaast krijgt de top 3 van de genomineerden de mogelijkheid om een video om zijn/haar onderzoek te promoten.
